هشداري كه بايد جدي گرفت
در خبرهاي چند روز پيش بود كه حسن خميني نسبت به دخالت نظاميان در سياست هشدار داده بود واين به نظرم چيزيست كه بايد جدي گرفت.در تاريخ ما اين بارها تكرار شده وهربارنتيجه مصيبت بار.مهمترين بار در زمان ساسانيان بود. سياست ساسانيان كه از ابتدا به خاطر همسايه بودن با روميان كه به گفته بهرام بيضايي گويي فراموش كرده بودند كه مسيح را خود به صليب كشيده اند وزياده خواهي اين روميان و تلاششان براي گسترش دين ترسايي(مسيحي) جنبه نظامي قوي داشت به ويژه در زمان خسرو يكم (انوشيروان) به سوي چيرگي هر چه بيشتر نظاميان پيش رفت. انوشيروان اگرچه با اصلاحاتي كه كرد و با كاهش مالياتها توانست زندگي مردم را تا حد زيادي بهبود بخشد اما باز نگري كه دررويكرد نظامي انجام داد چنانكه كريستن سن ايرانشناس دانماركي هم در "ايران در زمان ساسانيان" اشاره ميكند زمينه ساز دگرگونيهاي پر شتاب شد كه سرنوشت ايران را دگرگون كرد.اين دگرگونيها بدين سو بود كه كشور هر چه بيشتر در تسلط فرماندهان ارتش قرار گيرد ونتيجه هم كوتاه زماني پس از خسرو آشكار شد.در زمان خسرو دوم (پرويز) اين تسلط به اوج خود رسيد و با مرگ اوبا شدتي دو چندان پيش رفت.
اكنون كشور در وضعي كما بيش همانند آن دوره است.حكومت ديني متعصب, تهديدهاي خارجي و اين بار دخالت نظاميان در سياست.
هر حكومتي براي ماندن نياز مند اصلاحگرانست. بدون اصلاحگران ومنتقدان ضعفهاي نهاني همانند زخمهاي سربسته يكجا ميمانند و چون بهبود (اصلاح) نميشوند دير يا زود سر باز ميكنند و خود را نشان ميدهند. دخالت نظاميان در سياست و فضاي ترس يكي از عوامليست كه دهان منتقدان را ميبندد و ناصحان را به اين فكر مياندازد كه گويا پند سودي ندارد و بايد اين كشتي را در اين گرداب رها كرد و تذكر نداد كه چه سوراخهايي در بدنه است.اگر اصلاح طلبان و دلسوزان كنار زده شوند راه براي انقلاب خونين كه نتايجش را ميبينيم باز ميشود.اين همان چيزيست كه در حكومت پهلوي رخ داد.شاه به اصلاحات تن ندادو نتيجه اي كه قابل پيش بيني بود رخ داد .در سال 54 همه احزاب را تعطيل كرد و تنها حزب رستاخيز را بنياد گذاشت دو سال بعد گفت: صداي انقلاب شما را شنيدم.....درباره مقايسه وضع ايران درست 30 سال پيش و اكنون مقاله خواندني مسعود بهنود را با عنوان "درسهاي تاريخ" ميتوانيد اينجا بيابيد:http://masoudbehnoud.com/2008/01/blog-post_20.html.
در خبرهاي چند روز پيش بود كه حسن خميني نسبت به دخالت نظاميان در سياست هشدار داده بود واين به نظرم چيزيست كه بايد جدي گرفت.در تاريخ ما اين بارها تكرار شده وهربارنتيجه مصيبت بار.مهمترين بار در زمان ساسانيان بود. سياست ساسانيان كه از ابتدا به خاطر همسايه بودن با روميان كه به گفته بهرام بيضايي گويي فراموش كرده بودند كه مسيح را خود به صليب كشيده اند وزياده خواهي اين روميان و تلاششان براي گسترش دين ترسايي(مسيحي) جنبه نظامي قوي داشت به ويژه در زمان خسرو يكم (انوشيروان) به سوي چيرگي هر چه بيشتر نظاميان پيش رفت. انوشيروان اگرچه با اصلاحاتي كه كرد و با كاهش مالياتها توانست زندگي مردم را تا حد زيادي بهبود بخشد اما باز نگري كه دررويكرد نظامي انجام داد چنانكه كريستن سن ايرانشناس دانماركي هم در "ايران در زمان ساسانيان" اشاره ميكند زمينه ساز دگرگونيهاي پر شتاب شد كه سرنوشت ايران را دگرگون كرد.اين دگرگونيها بدين سو بود كه كشور هر چه بيشتر در تسلط فرماندهان ارتش قرار گيرد ونتيجه هم كوتاه زماني پس از خسرو آشكار شد.در زمان خسرو دوم (پرويز) اين تسلط به اوج خود رسيد و با مرگ اوبا شدتي دو چندان پيش رفت.
اكنون كشور در وضعي كما بيش همانند آن دوره است.حكومت ديني متعصب, تهديدهاي خارجي و اين بار دخالت نظاميان در سياست.
هر حكومتي براي ماندن نياز مند اصلاحگرانست. بدون اصلاحگران ومنتقدان ضعفهاي نهاني همانند زخمهاي سربسته يكجا ميمانند و چون بهبود (اصلاح) نميشوند دير يا زود سر باز ميكنند و خود را نشان ميدهند. دخالت نظاميان در سياست و فضاي ترس يكي از عوامليست كه دهان منتقدان را ميبندد و ناصحان را به اين فكر مياندازد كه گويا پند سودي ندارد و بايد اين كشتي را در اين گرداب رها كرد و تذكر نداد كه چه سوراخهايي در بدنه است.اگر اصلاح طلبان و دلسوزان كنار زده شوند راه براي انقلاب خونين كه نتايجش را ميبينيم باز ميشود.اين همان چيزيست كه در حكومت پهلوي رخ داد.شاه به اصلاحات تن ندادو نتيجه اي كه قابل پيش بيني بود رخ داد .در سال 54 همه احزاب را تعطيل كرد و تنها حزب رستاخيز را بنياد گذاشت دو سال بعد گفت: صداي انقلاب شما را شنيدم.....درباره مقايسه وضع ايران درست 30 سال پيش و اكنون مقاله خواندني مسعود بهنود را با عنوان "درسهاي تاريخ" ميتوانيد اينجا بيابيد:http://masoudbehnoud.com/2008/01/blog-post_20.html.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر